Ο γεννημένος το 1949 Ιταλός πιανίστας, συνθέτης και ενορχηστρωτής, είναι γόνος μουσικού (ο πατέρας του Alvaro υπήρξε κιθαρίστας της τζαζ) και ενθαρρύνθηκε να σπουδάσει μουσική από μικρή ηλικία. Σπούδασε λοιπόν κλασική μουσική, έγινε καθηγητής μουσικής, επάγγελμα το οποίο εξάσκησε για μόλις δύο χρόνια. Το 1975 τα «βρόντηξε» και άρχισε να παίζει σε ολιγομελή τζαζ σχήματα. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ. Ο τρόπος παιξίματός του είναι ιδιαίτερος, αφού συνδυάζει τη τζαζ με τεχνικές κλασικής μουσικής, πράγμα που τον έκανε από νωρίς γνωστό και περιζήτητο μουσικό, leader και session.
Πρόλαβε και συνεργάστηκε, τόσο επί σκηνής, όσο και δισκογραφικά, με πολλούς από τους μεγάλους της τζαζ: τον Chet Baker, τον Kenny Clarke, τον Art Farmer, το Jim Hall, το Lee Konitz, τον Phil Woods, τον Charlie Haden, το Billy Higgins, τον Johnny Griffin, τον Kai Winding, το Marc Johnson, τον Frank Rosolino, τον Sal Nistico, τον Paul Motian, με τους καλύτερους της ιταλικής και της διεθνούς τζαζ σκηνής.
Έχει κυκλοφορήσει γύρω στα 70 άλμπουμς στο όνομά του και έχει συμμετάσχει σε τουλάχιστον άλλα τόσα, ως side μουσικός. Έχει επίσης συνθέσει τη μουσική επένδυση για πολλές κινηματογραφικές ταινίες, αλλά και έχει συνεργαστεί ως μουσικός σε πολλά soundtracks, με πιο χαρακτηριστικό το Cinema Paradiso του Ennio Morricone (1988, Giuseppe Tornatore).
Έχει συνθέσει πάνω από 300 κομμάτια, πολλά εκ των οποίων έχουν γίνει τζαζ standards, που παίζονται και ηχογραφούνται συχνότατα, παγκοσμίως.
Έχει βραβευτεί επανειλημμένως και διεθνώς, ως ο καλύτερος (τζαζ) μουσικός της χρονιάς, και το γκρουπ του ως το καλύτερο της χρονιάς, ως ο καλύτερος ευρωπαίος μουσικός, αλλά και για συγκεκριμένες δουλειές του.
Εβδομήντα πέντε ετών φέτος, δεν σταματάει να συνθέτει και να παίζει τζαζ με το γκρουπ του σε ευρωπαϊκά και αμερικανικά τζαζ φεστιβάλ.